Солонгост ирээд нэг их удаагүй байхад энд байдаг найз урд орой гэрт нь болсон инээдтэй явдлыг ярьж билээ. Хоёр хүүхэд нь зурагт үзээд тоглож байж. Зурагтаар гал гарч харагдахад том нь “ГАЛ, ГАЛ” гээд орилж л дээ. Амьхандаа зурагтаар гал гарч байгааг хүмүүст зарласан хэрэг. Гэтэл бага нь шууд нэг гараараа амаа дараад, нөгөө гараа толгой дээгүүрээ сүүдэрлэн барьж, бөгтийгөөд маш хурдтай хаалга руу гүйж гэнэ. Гал гарсан үед авах ёстой стандарт арга хэмжээ. Тухайн үед цэцэрлэгийн бага ангид байсан хүүхэд хүртэл ийм сургуультай. Бид хэд тэгэхэд хүүг нь өхөөрдөнгөө, жаал инээлдэж байсан ч би дотроо “Манайд арай ч ийм түвшинд хүртэл сургаагүй дээ” гэж атаархан бодоод өнгөрсөнсөн. Монголын сургууль, цэцэрлэгт заадаг эсэхийг мэдэхгүй юм.
Би дээхэн ЭмСиЭс Азиа Пасифик Брюэри ХХК-д (MCS Tiger) нэг хэсэг хөдөлмөрийн аюулгүй байдлыг хариуцан ажиллаж байсан юм. Байх үедээ Онцгой Байдлын Газрынхантай хамтраад галын бэлэн байдлын сургууль хийж байлаа. Уг нь ХАБЭА-ын хуулиар бол албан байгууллага бүр жилдээ нэг удаа сургууль хийх ёстой байдаг болохоор ЭмСиЭс тэр дагуу ажилласан юм. Энэ дашрамд хэлэхэд ЭмСиЭсийнхэн олон улсын болон Монгол улсад мөрдөгддөг энэ төрлийн бүх стандартыг яс мөрддөг юм шүү. Тэр үеэр галын дохио өгөхөд хүмүүс гарч ирээд, алба хэлтсээрээ бөөгнөрөн цуглах газар очиж зогсоод, хэн байгаа хэн байхгүйг бүртгэж, аврах шаардлагатай эсэхийг тодорхойлох, зарим хүмүүс нь дуудлага өгч, дуудлагаар ирсэн галын машиныг угтаж аваад зөв газар аваачих гэх мэт хүн бүр урьдчилан томилсон үүргийн дагуу ажиллаж билээ. Яахав яг тухайн үед жижиг сажиг алдаа гэхээр зүйлс анзаарагдаж байсан ч бүхэл ажиллагааны хувьд их үр дүнтэй ажил боллоо гэсэн сэтгэгдэл төрсөн юм. Шинээр ажилд орж байгаа хүн бүр аюулгүй ажиллагааны зааварчилгаа өгдөг боловч ихэнхдээ танилцуулга, ярилцлага маягаар явагддаг тул яг ингээд биечлэн үзүүлэхэд хүмүүсийн ой тойнд маш тод томруун буудаг. Улмаар дараа нь элдэв зүйл боллоо гэхэд хэн юу хийх, хаана очих, яах ийхээ сайн мэдэж, бусдыгаа ч чиглүүлж чадах болно.
Өнөөдөр хүмүүсийн постыг харж байхад анхны ийм том хэмжээний ажиллагааг эхнээсээ л маш сайн дэгтэй, зохион байгуулалттай болно гэсэн бодолтой байсан бололтой. Юуг харуулсан бэ гэвэл гамшигт хэн нь ч бэлэн биш байгааг харуулж байна. Хэн хэн нь энэ ажиллагаанд шинэдэж байгаа тул алдаа хаа хаанаа гарч л таарна. Үүнд бухимдаж шүүмжлэхийг урьтал болголгүй, дараа дараагийн сургуулиар яг юу бэлдэх, хаана очих, хэрхэн очихоо товлоод, толгойдоо суулгаад авч байгаа нь энэ ажлын гол зорилго гэж ойлгож уужуу хандана уу. Зохион байгуулагч тал ч дараагийн ажиллагаанд хүн хүчээ зөв хуваарилах биз. Энэ ажлыг санаачлан хийсэн хүнд нь би л лав хувиасаа баяр хүргэмээр байна.
Би дээхэн ЭмСиЭс Азиа Пасифик Брюэри ХХК-д (MCS Tiger) нэг хэсэг хөдөлмөрийн аюулгүй байдлыг хариуцан ажиллаж байсан юм. Байх үедээ Онцгой Байдлын Газрынхантай хамтраад галын бэлэн байдлын сургууль хийж байлаа. Уг нь ХАБЭА-ын хуулиар бол албан байгууллага бүр жилдээ нэг удаа сургууль хийх ёстой байдаг болохоор ЭмСиЭс тэр дагуу ажилласан юм. Энэ дашрамд хэлэхэд ЭмСиЭсийнхэн олон улсын болон Монгол улсад мөрдөгддөг энэ төрлийн бүх стандартыг яс мөрддөг юм шүү. Тэр үеэр галын дохио өгөхөд хүмүүс гарч ирээд, алба хэлтсээрээ бөөгнөрөн цуглах газар очиж зогсоод, хэн байгаа хэн байхгүйг бүртгэж, аврах шаардлагатай эсэхийг тодорхойлох, зарим хүмүүс нь дуудлага өгч, дуудлагаар ирсэн галын машиныг угтаж аваад зөв газар аваачих гэх мэт хүн бүр урьдчилан томилсон үүргийн дагуу ажиллаж билээ. Яахав яг тухайн үед жижиг сажиг алдаа гэхээр зүйлс анзаарагдаж байсан ч бүхэл ажиллагааны хувьд их үр дүнтэй ажил боллоо гэсэн сэтгэгдэл төрсөн юм. Шинээр ажилд орж байгаа хүн бүр аюулгүй ажиллагааны зааварчилгаа өгдөг боловч ихэнхдээ танилцуулга, ярилцлага маягаар явагддаг тул яг ингээд биечлэн үзүүлэхэд хүмүүсийн ой тойнд маш тод томруун буудаг. Улмаар дараа нь элдэв зүйл боллоо гэхэд хэн юу хийх, хаана очих, яах ийхээ сайн мэдэж, бусдыгаа ч чиглүүлж чадах болно.
Өнөөдөр хүмүүсийн постыг харж байхад анхны ийм том хэмжээний ажиллагааг эхнээсээ л маш сайн дэгтэй, зохион байгуулалттай болно гэсэн бодолтой байсан бололтой. Юуг харуулсан бэ гэвэл гамшигт хэн нь ч бэлэн биш байгааг харуулж байна. Хэн хэн нь энэ ажиллагаанд шинэдэж байгаа тул алдаа хаа хаанаа гарч л таарна. Үүнд бухимдаж шүүмжлэхийг урьтал болголгүй, дараа дараагийн сургуулиар яг юу бэлдэх, хаана очих, хэрхэн очихоо товлоод, толгойдоо суулгаад авч байгаа нь энэ ажлын гол зорилго гэж ойлгож уужуу хандана уу. Зохион байгуулагч тал ч дараагийн ажиллагаанд хүн хүчээ зөв хуваарилах биз. Энэ ажлыг санаачлан хийсэн хүнд нь би л лав хувиасаа баяр хүргэмээр байна.
No comments:
Post a Comment