ҮЗЭСГЭЛЭН ТӨГӨЛДӨР АЛХАХ ТЭР МИНЬ

Лорд Байроны энэ шүлгийг ихээ дээр үед анх уншихдаа сэтгэл их хөдөлж байсан юмдаг. Сүүлд охиныхоо алхаж явааг нь харах бүрийд энэ шүлэг аманд орж ирээд л байдаг байлаа. Ингээд өнөөдөр тохиож байгаа төрсөн өдрийг нь далимдуулаад монголчилж үзмээр санагдсан юм. Угаас бараг миний хувьд охины төрсөн өдрөөр энэ шүлгийг уншдаг заншил маягийн юм тогтоод удаж байгааг ч хэлэх үү. Нөхөд таалан болгооно уу.

Ийм сайхан амьтан гаргаж өгсөн гэргийгээ хайрлаж бас талархаж явдгаа ахин илэрхийлсү.

***

ҮЗЭСГЭЛЭН ТӨГӨЛДӨР АЛХАХ ТЭР МИНЬ

Лорд Байрон

Лорд Байрон тэртээ 1814 оны 6 дугаар сарын 11-нд Лондон хотноо нэгэн цэнгүүнд зочлох үедээ өөрийн үеэл Сэр Роберт Вилмотын гэргий Анн Беатрис Вилмот ахайтныг харсан даруй гоо үзэсгэлэнг нь бишрэн бахадсан гэдэг. Маргаадар нь л энэ найраг мэндэлсэн түүхтэй.

Үүнийг орчуулагч миний бие олон жилийн өмнө энэ өдөр үзэсгэлэн гоо төгс төгөлдөр нэгэн охинтой анх танилцсанаас хойш бахдан биширсэн хэвээр яваа бөгөөд түүний алхаа гишгээг харах бүрийд эрхэмсэг лорд Байроны мөрүүд хар аяндаа аманд ороод ирдэг нь маргашгүй үнэн билээ. Ингээд охиноо бодож бөх зүрх гарган монгол хэл рүү буулгасан шүлгийг минь таалан соёрхоно уу. Аав нь охиндоо хайртай дөө...

*** 

She walks in beauty, like the night
Of cloudless climes and starry skies;
And all that’s best of dark and bright
Meet in her aspect and her eyes;
Thus mellowed to that tender light
Which heaven to gaudy day denies.
One shade the more, one ray the less,
Had half impaired the nameless grace
Which waves in every raven tress,
Or softly lightens o’er her face;
Where thoughts serenely sweet express,
How pure, how dear their dwelling-place.
And on that cheek, and o’er that brow,
So soft, so calm, yet eloquent,
The smiles that win, the tints that glow,
But tell of days in goodness spent,
A mind at peace with all below,
A heart whose love is innocent!

***

Үзэсгэлэн төгөлдөр алхах тэр минь, шөнө мэт
Үүлгүй цэлмэг, үй түмэн одот тэнгэр адил.
Түнэр харанхуй, түгээмэл гэрлийн охь шим бүхэн
Тунгалаг царай, туяарах харцанд нь цогцлоостой.
Бүүдгэр хорвоод амилаагүй зөөлөн гэрэл
Бурхан тэнгэрээс ийнхүү түүнд заяажээ.
Өчүүхэн сүүдэр, өөдөсхөн цацраг бүрт,
Хархан үсний гогцоо долгилох тоолонд
Зүйргүй үзэсгэлэнт царай нэг бүдгэрч,
Зөөлөн гэрэлд гэрэлтэж бас тодорч,
Цэнгэлтэй бодолд цайлган мишээх нь
Сэв үгүй сэтгэлийн их амгалан буюу.
Тэр л танхил хацар, тахир хөмсгөнд тодрох
Тийм эелдэг, тийм тайван, гэхдээ цэцэн цэлмэг
Ялан дийлэх, ялдам мишээлээр
Ямагт сайхан бүхнийг өгүүлэх
Оюун бодол нь амар амгалан,
Орь зүрхний нь хайр буртаг үгүй!

***

Монголчлон буулгасан: Д.Цогчулуун

2020.09.11
Зургийг хувийн цуглуулгаас...