Ахмад Пикард маань Ковид-19 гарснаас хойш хөл хорионд дэмий сууж байхаар Шекспирийн сонетуудаас өдөрт нэгийг уншиж өгч байхаар болсон билээ. Өнөөдөр 147 дугаархыг нь уншсан. Сая сонсоод сууж байтал гэнэт монголчилмоор дур хүрээд ийнхүү молхидуухан шиг буулгаад орхилоо. Таалан болгооно уу.
Сэр Патрик Стюардад баярлалаа.
***
Мангогоороо жонглёрдож үзүүлэх нь үү дээ гэж хэсэг харлаа. Сүүлд тэр эхнэрийнх нь сүүдэр баяртай гэж байдаг хэсэг их хөөрхөн санагдсан.
***
147 дугаар сонет
Хайр минь яг л халуурах өвчин аятай
Хорт өвчин үүтгэгч бүрт тэмүүлэн зүтгэж
Шаналал зовлонг тэтгэн сэргээх бүхнийг
Шингээн тамшаалж бахаан хангах буюу.
Учир шалтгаан минь миний шаналлыг анагаагч
Үгэнд нь эс оров хэмээн надад хилэгнээ болов уу,
Хаяад одлоо намайг, би цөхрөн гуниглаж ухаарав
Хүслэн бол үхэл гэдгийг, анагаагч минь сайн мэднэ.
Илааршихаа өнгөрсөн би, учирлаад ч нэмэргүй
Сэтгэлийн амгалан үүрдийн үймээнд самуурчээ.
Сэтгэх бас ярих минь яг л солиорлынх шиг
Санаж сэрэхгүй нимгэн хөшигтэй үнэний тусгал:
Таныг би гэгээнд тунхаглаж, гэрэлтэйд санаж явсансан,
Там адил хар, шөнө мэт харанхуйг тань эс танив.
***
Хайр минь яг л халуурах өвчин аятай
Хорт өвчин үүтгэгч бүрт тэмүүлэн зүтгэж
Шаналал зовлонг тэтгэн сэргээх бүхнийг
Шингээн тамшаалж бахаан хангах буюу.
Учир шалтгаан минь миний шаналлыг анагаагч
Үгэнд нь эс оров хэмээн надад хилэгнээ болов уу,
Хаяад одлоо намайг, би цөхрөн гуниглаж ухаарав
Хүслэн бол үхэл гэдгийг, анагаагч минь сайн мэднэ.
Илааршихаа өнгөрсөн би, учирлаад ч нэмэргүй
Сэтгэлийн амгалан үүрдийн үймээнд самуурчээ.
Сэтгэх бас ярих минь яг л солиорлынх шиг
Санаж сэрэхгүй нимгэн хөшигтэй үнэний тусгал:
Таныг би гэгээнд тунхаглаж, гэрэлтэйд санаж явсансан,
Там адил хар, шөнө мэт харанхуйг тань эс танив.
***
Англиараа
My love is as a fever, longing still
For that which longer nurseth the disease,
Feeding on that which doth preserve the ill,
Th’ uncertain sickly appetite to please.
My reason, the physician to my love,
Angry that his prescriptions are not kept,
Hath left me, and I desperate now approve
Desire is death, which physic did except.
Past cure I am, now reason is past care,
And frantic-mad with evermore unrest;
My thoughts and my discourse as madmen’s are,
At random from the truth vainly expressed:
For I have sworn thee fair, and thought thee bright,
Who art as black as hell, as dark as night.
***
Монголчлон буулгасан: Д.Цогчулуун
2020.09.25
My love is as a fever, longing still
For that which longer nurseth the disease,
Feeding on that which doth preserve the ill,
Th’ uncertain sickly appetite to please.
My reason, the physician to my love,
Angry that his prescriptions are not kept,
Hath left me, and I desperate now approve
Desire is death, which physic did except.
Past cure I am, now reason is past care,
And frantic-mad with evermore unrest;
My thoughts and my discourse as madmen’s are,
At random from the truth vainly expressed:
For I have sworn thee fair, and thought thee bright,
Who art as black as hell, as dark as night.
***
Монголчлон буулгасан: Д.Цогчулуун
2020.09.25
No comments:
Post a Comment