More than a manager

Өчигдөр тоглолт хүлээнгээ Бобби Робсоны тухай "More than a manager" гээд баримтат киног үзэв. Нас барахад нь хөлбөмбөгийнхөн тэр аяараа эмгэнэл илэрхийлж, гашуудаад тухайн үед бөөн юм болж байсан нь яахын аргагүй юм байна гэдгийг энэ киног үзэж байж ойлгов. Барсаг дасгалжуулж байсан гэдгийг нь мэддэг байсан ч муухай жийгдээд явсныг нь тэндээс бас мэдэв. Гөлийсөн күрэнүүд :P

Ер нь их сайхан өөдрөг, шаргуу дайчин хүн байжээ гэж бодогдов. Шоуриньо харин төгсгөл хавьд их аятайхан үг хэлчихлээ. Маш их үнэлж, хүндэтгэж явдаг юм байна. Их олон хүний хайрыг хүлээсэн болохоор мөнхийн хутгийг олсон гэсэнэрхүү утгатай юм. Яг сийрүүлбэл: "A person only dies when the last person that loves him dies." Монголчилбол: "Түүнд хайртай хамгийн сүүлийн хүн өөд болох хүртэл тухайн хүн амьдарсаар л байдаг" гэх маягийн. Саяхан гарсан Коко гээд хүүхэлдэйн кинон дээрхтэй ижил санаа юм уу даа гэж бодлоо.

Ер нь хувиа хичээж, довоо шарлуулаад явахын оронд хүн олонтойгоо, сэтгэл сайтай тус дэмтэй явбал ингээд үйл хэрэг нь үлдэж, нэр нь цагийг эзэлдэг юм байна даа гэж бодож явдаг маань улам л лавшрахуй.

Жич: Сайхан кино санал болгосон Nasanbat Khanoi анддаа талархмуй.