Үгүй нээрээ бодохоор л урам хугарах юм.

Үгүй нээрээ бодохоор л урам хугарах юм. Банк дээрэмдсэн хүмүүсийг өмөөрөх хүмүүс ямар их байна аа. Дээрэм хэзээнээс хүмүүсийн дуртай гэмт хэрэг болчихсон юм? Тэр таалаад, дэмжээд байгаа хүмүүсийн гэрт буу тулгаж ороод байсан мөнгийг нь хуу хамбал “гэгээн цагаан өдөр, хоншоортой” үйлдэл хийлээ гэж хариу баяр хүргэх болов уу? Үгүй шүү дээ. Шилийн сайн эрсийн үе өнгөрсөн шүү манайхаан. Надад байхгүй юмыг зүгээр хүчээр булаагаад авдаг үйлдэл бол, уучлаарай нөхөд минь, хулгай. Хулгайчийг өөхшүүлэх гэдэг бол бүдүүн баргаар хэлэх юм бол хам хэрэг шүү! Төр засгийн эрхэнд байгаа хүмүүс тэрбум, тэрбумаар нь идэж байхад энэ бол юу ч биш гэнэ үү?

Үгүй дээ хонгорууд минь, нэг хулгайчийг нөгөө хулгайчаасаа бага хулгайлсан гэж магтах юм уу? Өөр хүмүүс зөндөө хулгай хийж байгаа нь чиний хулгай хийх шалтаг болохгүй шүү дээ. Нийтээрээ ийм хулгайч сэтгэлтэй байх юм бол энэ орон маань яаж хөгжих юм бэ? Өөрөө хулгай хийдэг хүнийг дэмждэг байж үр хүүхэддээ юу сургах юм бэ? Хулгай хийх муу гээд хүүхэддээ хэлтэл өөдөөс тань “Та тэр хүнийг зөв гээд байсан шүү дээ” гэж л хэлнэ.

Дээрэмчдийн тухай

Үгүй нээрээ бодохоор л урам хугарах юм. Банк дээрэмдсэн хүмүүсийг өмөөрөх хүмүүс ямар их байна аа. Дээрэм хэзээнээс хүмүүсийн дуртай гэмт хэрэг болчихсон юм? Тэр таалаад, дэмжээд байгаа хүмүүсийн гэрт буу тулгаж ороод байсан мөнгийг нь хуу хамбал “гэгээн цагаан өдөр, хоншоортой” үйлдэл хийлээ гэж хариу баяр хүргэх болов уу? Үгүй шүү дээ. Шилийн сайн эрсийн үе өнгөрсөн шүү манайхаан. Надад байхгүй юмыг зүгээр хүчээр булаагаад авдаг үйлдэл бол, уучлаарай нөхөд минь, хулгай. Хулгайчийг өөхшүүлэх гэдэг бол бүдүүн баргаар хэлэх юм бол хам хэрэг шүү!

Төр засгийн эрхэнд байгаа хүмүүс тэрбум, тэрбумаар нь идэж байхад энэ бол юу ч биш гэнэ үү? Үгүй дээ хонгорууд минь, нэг хулгайчийг нөгөө хулгайчаасаа бага хулгайлсан гэж магтах юм уу? Өөр хүмүүс зөндөө хулгай хийж байгаа нь чиний хулгай хийх шалтаг болохгүй шүү дээ. Нийтээрээ ийм хулгайч сэтгэлтэй байх юм бол энэ орон маань яаж хөгжих юм бэ? Өөрөө хулгай хийдэг хүнийг дэмждэг байж үр хүүхэддээ юу сургах юм бэ? Хулгай хийх муу гээд хүүхэддээ хэлтэл өөдөөс тань “Та тэр хүнийг зөв гээд байсан шүү дээ” гэж л хэлнэ.

ИНГЭХЭД ЦАГ ХЭД БОЛЖ БАЙГАА БИЛЭЭ?

Бороон дуслуудын чимээг сонсоод жолоон дээр эрүү тавин бодлогоширч суулаа. Дээвэр бөмбөрдөх хэсэг нь арай бүгтдүү харин салхины шилэн дээр бууж байгаа хэсэг нь нөгөөхөө бодвол арай л шингэндүү дугарах нь холилдоод нэгэн төрлийн алс орны зэрлэг омгийнхны галын ёслолын бичлэгийн хэсэг мэт сонсогдоно. Дүн дүн тог тог... дүн дүн тог тог... дүн дүн тог тог...

Тасхийтэл их чимээ гарган унахад бүгд сэртэсхийн тийшээ харав. Нүүр нь хагараад юм үзэхийн аргагүй болчихож. “Өө одоо тэгээд наадах дээрээс чинь юу ч харах аргагүй боллоо шт. Алив симийг нь гаргаж ирээд миний утсанд хийгээд дээр нь байгаа мэссэжээр л хөөхөөс. Байна уу? Өө за болж байна.”

Би дасал болсон 64 дүгээр дэлгүүрийн тэндээс усан борооноор дугуйтай явж байна. ТИС-ийн хоёрдугаар байрны хойд талын замаар урсгал сөрсөөр МУИС-ийн хоёрдугаар байрны зүүн талын уулзварын баруун хойд үзүүрт байрласан жижигхэн Солонгос хоолны мухлаг руу аанай л урсгал сөрсөн хэвээр ус үсчүүлэн давхиж очлоо. Шөнийн харанхуйд тэрүүгээр ямар ч машин үзэгдэхгүй нь үгүй мөн сайхан завшаан аа. Гялгар үүдэвчийг сөхөн яваад ороход буурал үстэй ч гялалзуур байрын авгай байна. Царай нь их л үзсэн хүнийх шиг танил төрхтэй ч яг тэр байна даа гээд нэр оноогоод өгчих аргагүй. Намайг ороод суухын сацуу шил шилээ даран хүмүүс цувсаар жижигхэн мухлаг дүүрчих нь тэр. Би утсан дээрээсээ уншсан нэг мэссэжийг санан инээд хүрэв. “Манай информатикынхны охид үнэхээр хөөрхөн” гэж амандаа давтан хэлэхэд мухлагийн эзэн авгай сэртэсхийн над руу харав. Тээнэгэлзэж, хардсан харц. “Манайхан бараг 30-уулаа байсны тэн хагас нь маш хөөрхөн охид” гэж намайг хэлэхэд нөгөө авгай “За одоо хангалттай. Чи яах гээд өдөөд байгаа юм” гэхэд эргэн тойрон байсан хүмүүс бас би нэгэн дуугаар инээлдэцгээж эхлэв. Би мухлагийн эзэн авгайн мөрөөр ихэд дотночлон тэвэрч “Ээ эгч минь уурлах хэрэггүй дээ. Таны утсан дээрх мэссэжийг уншсан юм аа” гэхэд нөгөө эгч бүр адган тэвдэж “Муу хулгайч” хэмээн намайг түлхэв. Би түүний мөрийг тавьсангүй. Яагаад ч юм эгчийн ихэд бухимдангуй байгаа нь миний хувьд хөгжилтэй санагдах аж. “Үгүй ээ, та буруу ойлгоод уурлаад байх юм даа. Таны утсыг олоод дугаарыг тань олчих санаатай нээж үзэх гэж байгаад энэ нөхөр алдаж унагаад дэлгэцийг нь хагалчихсан юм аа. Тэгээд би өөрийнхөө утас руу симийг нь хийж харахад тэр мэссэжүүд ороод ирсэн. Таны утас мөн бишийг мэдэх санаатай л тэр мэссэжүүдийг би албаар хэлсэн байхгүй юу” гэж намайг учирлахад эгчийн царай, ааш хоёр нь эрс засраад ирдэг юм. “Өө миний дүү яасан сайн юм бэ, энэ чанасан зайдаснаас авах уу” хэмээн найр тавихад нь би эелдгээр татгалзаад усан бороо руу эргээд гарав.

Цаг хэд болж байгаа бол? 22:38 pm.

Би дугуйтайгаа машин зам руу маш эрчтэй орж байна. Баруун тал руу харахад ус үсчүүлсээр том ачааны машин айсуй, зүүн тийшээ харлаа түргэний тэрэг наад талын урсгалаар дохиогоо хангинуулсаар ирж явна. Би зогсох арга байхгүй. Шууд л байдгаараа хурдан жийсээр эхлээд түргэний тэргийн урдуур гармагц зүүн тал руугаа огцом дараад ачааны машины урдуур орж явчив. Нэлэнхүйдээ усан мандалтсан зам дээрх тормозын эвгүй дуутай зэрэгцээд сигналын дээрэлхүү чимээ чих дүлийрүүлэм дүнгэнэсээр ард хоцорлоо. Би хурдлан жийсээр дараагийн уулзвар дээр дугуйгаа шарвуулан бүтэн эргээд дахиад л нөгөө ачааны тэргийн жолоочийн авхаалжийг шалган урдуур нь хэрэв. Энэ удаа тормозын чимээ ч, сигналын дүнгэнээн ч байхгүй. Харин миний амьсгаа маш өндөр, аюулхай тушаа түмэн эрвээхий залгисан юм шиг бадрангуй мэдрэмж төрөх нь адреналиндаа хахан буйг маань надад хэлэх шиг. Энэ лав Улаанбаатар биш ээ? Уултай, модтой, хаанахын юм бүү мэд.

Би цааш жийсээр нэгэн тойрог дээр ирэв. Тойрог руу нийлсэн өөр замаар намайг таньдаг бололтой нэгэн хүн гараа даллан мишээсээр урдуур яваад өнгөрлөө. Би ч хариу даллав. Түүнийг хараад сэтгэл ихэд амарч байх шиг. Сайн найз маань юм шиг байна. “Шинэ жилдээ ямар ч байсан амжиж дээ?” хэмээн бодогдох юм. Шинэ жил хийж байгаа юм бол юуны учир бороотой байна? Би тойргоор маш хурдтай хэд хэд тойров. Хэд дэхээ ч юм бүү мэд тойрч ахуйд хажууд баахан залуус миний таньдаг нөгөө залууг түүдгийн голд сор залах гэж байгаа маягаар тэлээд хүлчихсэн байх юм. Тойроод зогсож байгаа залуусыг би бүгдийг нь танина. Би тэдэнд ойрхон их чахарсан дуу гарган тормозлоод зогслоо. Тэгээд хөдөлгүүрээ унтраагаад мотоцикл дээрээсээ буув. Байз байз, би чинь дугуйтай яваад байгаагүй бил үү? Яахын аргагүй жийгээд яваад байсан даа. Энэ одоо хаашаа юм, зүүд юм байх даа? Зүүд юм байна шт. Тэгнэ ээ тэр энэ залуус одоо юу боллоо гэж замын хажууд хүнээр сор залах гээд зогсоцгоож байх вэ дээ? Тээнэгэлзэн зогсох зуураа ингэж бодчихоод би цаашаагаа маш итгэл төгс алхав. Сор залаачдын захад байсан бадриун залуу бодибилдингийн үзвэр үзүүлж байгаа аятай биеэ чангалан над руу алхаж эхэллээ. Би олон юм ч бодсонгүй гараа сунгаад “За юу байна, дүү хүү” гэв. Угаасаа ихэнхи нь надаас дүү юм. Нөгөө залуугийн байдал эрс өөрчлөгдөж “Өө ах” гэх нь намайг хэн болохыг таньсных байлаа. Түүнийг хараад цаана байсан залуус бүгд өөрчлөгдөв. Бүгд над руу гар сунган дөхөхөд би “За сонин юу байцгаан даа, дүү нараар. Манай Арсеналын дүү хүүгээр сор залах гэж байгаа юм уу даа?” хэмээн инээхэд нөхөд ч дагаж инээлдэв. “Харин тийм ээ, таныг ингээд ороод ирнэ гэж яаж мэдэх вэ” гэсээр тэдний нэг нь манай нөгөө нөхрийг хүлгийг тайлж эхэллээ. Түрүүлж ирсэн залуугийн далыг алгадангаа “Та нар хэзээ ирээв?” гэхэд “Ирээд удаагүй ээ, манай ангийн охид тэнд байгаа” гээд ойролцоох модны нөмөр лүү заахад нэлээн хэдэн охид бөөгнөрөн суугаад бидний чигт харж байв. “Нөгөөдүүл чинь хаана байгаа юм?” хэмээн би бөөгнөрүүлсэн түлээн дунд зогсох “манай” залуугаас асуухад гарынхаа хүлээс олстой ноцолдож байснаа болиод “Одоо хүрээд ирэх байх аа, хойноос ирж явах учиртай” гэж хариулав. Тэгтэл надтай яриад зогсож байсан залуу “Манай информатикийнхны охид маш хөөрхөн” гэснээ үргэлжлүүлэн “Манайхан бараг 30-уулаа байсны тэн хагас нь маш хөөрхөн охид” гэж хэллээ. Надад энэ мэдээлэл нэг л ойлгомжгүй санагдав. “Яагаад гэнэт хөөрхөн охид яриад унав?” хэмээн намайг асуухад залуу нөгөө бүлэг охидын тийшээ толгой сэжин, “Ялангуяа тэр зүүн захад сууж байгаа охин надад маш их таалагддаг” гэж хэлэв.

Хэ хэ хэ. Хэн нэгний даажинтайяа инээх дуунаар нүдээ нээвэл хажууд нэг эгч зогсож байна. Цал буурал үстэй ч ануухан юм аа. Мухлагийн эгч л нэг иймэрхүү төрхтэй байсан даа. “Хөөрхий дөө, ийм том болчихоод машин болж тоглоод суух юм” гэхээр нь гайхан хартал аль хэдийн хувхайрч хоосорсон машины кабин дотор шалбайтлаа норчихсон, жолооноос нь атгаад сууж байх юм. Бороон дусал дээврийг ч, салхины шилийг ч бөмбөрдсөн юм байхгүй харин ч миний толгой дээр бууж үсээр дамжин нүүр луу нэлэнхүйдээ урсаж байх юм. Бороон дусал нулимс шиг шорвог амттай. Эсвэл нулимс бороон дусал шиг урсдаг бил үү?

Ингэхэд цаг хэд болж байгаа юм бол? 23:18 pm.