Саймон Гарфункел хоёрын гайхамшигтай дуунуудын нэгийг гэнэт монголчилмоор санагдаад. Дууны үг англиараа хавсаргасан бичлэгийн тайлбар хэсэг бий.
АНИРГҮЙН ЧИМЭЭ
Түнэр харанхуй – миний анд,
Тухлан ярилцахаар би ирэв, ахиад л.
Чимээгүй сүүдэгнэх нэгэн үзэгдэл бүртийсээр
Чивэлт үрээ унтах зуур минь үлдээн оджээ
Тархинд суулгасан өнөөх үр нь харин
Тэндээ байсаар л
Аниргүйн чимээн дунд.
Тавгүй зүүдэнд би ганцаар
Бүдэг гэрлийн цагирган бүрхүүл доогуур
Хүрмээ чийгтэж, зах нь хайртал
Туучин алхав чулуун замаар.
Элдэв өнгийн эрээн гэрэл
Эгээтэй л нүдийг минь нэвт сүлбэсэнгүй
Шөнийн харанхуйг зуран хуваасан тэр гэрэл
Аниргүйн чимээг нэвтлэн алдана.
Бялхан цацрах тунгалаг гэрэлд
Буман хүмүн, магадгүй бүр их,
Бүхнийг үл өгүүлэн ярилцаж,
Бусдыг анирдалгүй бүгдийг сонсож,
Сэтгэл шингээгүй дуу бичицгээвч
Харин, ганц үг ган хийж
Аниргүйн чимээг хөндөж эс зүрхлэнэ.
“Тэнэгүүд” хэмээн би уурлав.
“Тахал мэт тархдаг нам гүмийг
Та нар эс мэднэ үү.
Үгийг минь сонс, хичээл болно.
Гарыг минь барь, таныг түшье”
Хэлэх үг минь чимээгүй дусал мэт унав
Аниргүйн чимээнд цуурайтан одов.
Харин хүмүүс бөхийсөөр, залбирсаар
Эрээн гэрлэн хиймэл бурхаддаа.
Түүнээс гарах гэрлэн дохио анивчсаар
Үг үүсгэж анхааруулан гэрэлтэж
Ийн хэлрүүн:
“Зөнч мэргэн үгсийг
Сийрүүлэн бичив.
Хонгилын хана, түрээсийн танхимд
Аниргүйн чимээнд аяар шивнэтүгэй”
Hello darkness, my old friend
I've come to talk with you again
Because a vision softly creeping
Left its seeds while I was sleeping
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence
In restless dreams I walked alone
Narrow streets of cobblestone
'Neath the halo of a street lamp
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of a neon light
That split the night
And touched the sound of silence
And in the naked light I saw
Ten thousand people maybe more
People talking without speaking
People hearing without listening
People writing songs that voices never shared
No one dared
Disturb the sound of silence
"Fools," said I, "you do not know
Silence like a cancer grows
Hear my words that I might teach you
Take my arms that I might reach you"
But my words like silent raindrops fell
And echoed in the wells of silence
And the people bowed and prayed
To the neon god they made
And the sign flashed out its warning
In the words that it was forming
And the sign said "The words of the prophets are written on the subway walls
And tenement halls
And whispered in the sound of silence"
АНИРГҮЙН ЧИМЭЭ
Түнэр харанхуй – миний анд,
Тухлан ярилцахаар би ирэв, ахиад л.
Чимээгүй сүүдэгнэх нэгэн үзэгдэл бүртийсээр
Чивэлт үрээ унтах зуур минь үлдээн оджээ
Тархинд суулгасан өнөөх үр нь харин
Тэндээ байсаар л
Аниргүйн чимээн дунд.
Тавгүй зүүдэнд би ганцаар
Бүдэг гэрлийн цагирган бүрхүүл доогуур
Хүрмээ чийгтэж, зах нь хайртал
Туучин алхав чулуун замаар.
Элдэв өнгийн эрээн гэрэл
Эгээтэй л нүдийг минь нэвт сүлбэсэнгүй
Шөнийн харанхуйг зуран хуваасан тэр гэрэл
Аниргүйн чимээг нэвтлэн алдана.
Бялхан цацрах тунгалаг гэрэлд
Буман хүмүн, магадгүй бүр их,
Бүхнийг үл өгүүлэн ярилцаж,
Бусдыг анирдалгүй бүгдийг сонсож,
Сэтгэл шингээгүй дуу бичицгээвч
Харин, ганц үг ган хийж
Аниргүйн чимээг хөндөж эс зүрхлэнэ.
“Тэнэгүүд” хэмээн би уурлав.
“Тахал мэт тархдаг нам гүмийг
Та нар эс мэднэ үү.
Үгийг минь сонс, хичээл болно.
Гарыг минь барь, таныг түшье”
Хэлэх үг минь чимээгүй дусал мэт унав
Аниргүйн чимээнд цуурайтан одов.
Харин хүмүүс бөхийсөөр, залбирсаар
Эрээн гэрлэн хиймэл бурхаддаа.
Түүнээс гарах гэрлэн дохио анивчсаар
Үг үүсгэж анхааруулан гэрэлтэж
Ийн хэлрүүн:
“Зөнч мэргэн үгсийг
Сийрүүлэн бичив.
Хонгилын хана, түрээсийн танхимд
Аниргүйн чимээнд аяар шивнэтүгэй”
Hello darkness, my old friend
I've come to talk with you again
Because a vision softly creeping
Left its seeds while I was sleeping
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence
In restless dreams I walked alone
Narrow streets of cobblestone
'Neath the halo of a street lamp
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of a neon light
That split the night
And touched the sound of silence
And in the naked light I saw
Ten thousand people maybe more
People talking without speaking
People hearing without listening
People writing songs that voices never shared
No one dared
Disturb the sound of silence
"Fools," said I, "you do not know
Silence like a cancer grows
Hear my words that I might teach you
Take my arms that I might reach you"
But my words like silent raindrops fell
And echoed in the wells of silence
And the people bowed and prayed
To the neon god they made
And the sign flashed out its warning
In the words that it was forming
And the sign said "The words of the prophets are written on the subway walls
And tenement halls
And whispered in the sound of silence"
