Thursday, April 01, 2010

Цас

Цас уг нь их гоё орсон. Даан ч сүүлдээ шуурга болчихсон болохоос. Цас, бороо ороход би дуртай. Амьсгалахад цээж сэнгэнээд хүйтэн нойтон агаар сэтгэл сэргэтэл уушиг сүлбээд гарахаар нэг л таатай.

Өглөө ажилдаа гарахын өмнө эхнэр, охин хоёроо харах би дуртай. Дуг нойрондоо дугжирч зүүдний ертөнцдөө хөлбөрч байгаа охиныхоо магнай дээрээс үнсэхэд нүүрэнд нь тодрох жаргалтай инээмсэглэлийг харах би дуртай. Жаргалтай хатны улаан хацар гарган унтах эхнэрийнхээ уруул дээрээс үнсээд гарах би бас дуртай. Энэ хоёроосоо би өдрийнхөө эрч хүчийг авч цэнэгээ дүүргэж аваад гардаг. Өглөө сэтгэл тэнүүн явахад өдрийн ажил сэтгэлчлэн бүтэх мэт санагдаад. Харин өглөөгүүр таагүй бодол өвөрлөж гарах юм өдөржингөө уцаартай бөгөөд дотор давчдаад бөөн бухимдал. Хүмүүс ер нь яах гэж шалтгаангүй байж нэгэндээ уурладаг юм бол оо?

1 comment:

Tuul said...

tiim shuu uuriin chin bichlegiig unshsan chin saixan sanagdlaa. ger bul hund mash ih energiig ugdug gedegtei sanal neg bnaa